Η φωτογραφία λοιπόν ήταν η αιτία (ή η αφορμή αν θέλετε) για να μπλέξω με τον θαυμαστό κόσμο του διαδικτύου πριν από πέντε χρόνια. Αυτό ήταν κάτι που έφερε σημαντικές αλλαγές και επαναπροσδιόρισε σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητά μου.Βέβαια αυτή επικοινωνία, μέσω του γραπτού λόγου, της ανωνυμίας και των ψευδωνύμων (nicknames, με τα οποία έχουμε ταυτιστεί πια τόσο που τα νιώθουμε σαν πραγματικά μας ονόματα), της "ασφάλειας" που προσφέρει η οθόνη (κάτι που προσδίδει στον ιντερνετικό λόγο μια άλλη δυναμική από τον συμβατικό λόγο της καθημερινότητας) και της νέας κουλτούρας του copy paste, έχει τελικά τη δική της "λογική", που μερικές φορές, τουλάχιστον στην αρχική, στην αρχάρια φάση μου, μου φάνταζε σαν λογική του παραλόγου. Και αυτό γιατί δεν μπορούσα να διακρίνω τη διαφορά με το real, νόμιζα ότι οι όροι του παιχνιδιού είναι ίδιοι. Παντελής έλλειψη ιντερνετικής εμπειρίας λέγεται αυτό, κάτι που με τον καιρό αποκτάται.
Ένας έντονος λοιπόν και πολύ ελκυστικός τρόπος επικοινωνίας, μια διαφορετική "λογική" στην επικοινωνιακή έκφραση, νέοι και πολύ ενδιαφέροντες άνθρωποι, και ένα νέο χωριό, ένα στέκι, το dpgr, μπήκαν στη ζωή μου και αναποδογύρισαν το πρωτόκολλό της.
Καλέ μου Γιώργο, θα απογοητευτείς ακόμη περισσότερο όταν "ανακαλύψεις" πως η "αρχάρια φάση" σου είναι αυτή που τελικά "είχε δίκιο". Δυστυχώς (και ευτυχώς ταυτόχρονα), η διαδικτυακή συμπεριφορά δεν είναι καθόλου λιγότερο real από την ...real συμπεριφορά.Αυτός που ανοήτως συμπεριφέρεται στο διαδίκτυο δεν έχω πλέον την παραμικρή αμφιβολία πως ούτε κατ΄ελάχιστον δεν συμπεριφέρεται ευφυέστερα στην πραγματική του ζωή.Εκτός και αν μιλάμε γιά σχιζοειδείς προσωπικότητες.Μακάρι να συνέβαιναν αυτά που ...ελπίζεις να συμβαίνουν.Δυστυχώς, οι άνθρωποι αυτοί, οι συμπεριφορές και οι νοοτροπίες αυτές, κυκλοφορούν γύρω μας στην ..."πραγματική" ζωή, είναι προϊστάμενοι ή υφιστάμενοί μας, γνωστοί ή γείτονες, πελάτες μας ή ασθενείς μας, οι διπλανοί μας ή οι παραδιπλανοί μας, αυτοί που περιμένουν στην ουρά πριν από μας ή μετά από μας γιά να ρίξουν το ψηφοδέλτιο στην κάλπη. Δυστυχώς (κι ευτυχώς ταυτόχρονα) έχουν τον ίδιο βαθμό με σένα συνδιαμόρφωσης της πραγματικότητας. Ίσως γι αυτό ο κόσμος αυτός έχει την εικόνα που έχει. Μακάρι να έφταιγε η ...ανωνυμία γιά την βλακεία και την ευτέλεια που περιφέρεται δίπλα μας.Δεν θέλω να σε κατεβάσω από το όνειρο αλλά ...δείξε μου τα post σου να σου πώ ποιός είσαι.Και μακάρι να κάνω λάθος, ειλικρινά μακάρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα Παύλο κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Μόνο που στο διαδίκτυο εκθέτοντας ένα δημόσιο λόγο εμπλέκεσαι και υφίστασαι συνέπειες που στην πραγματική ζωή τις αποφεύγεις. Εκεί κάνεις τις επιλογές σου, η φυσική μας παρουσία πάλι αρκετές φορές λειτουργεί ανασταλτικά σε πολλούς, και έτσι τελικά γλυτώνεις μεγάλο ποσοστό της βλακείας. Αντίθετα στο internet είσαι εκτεθειμένος στην βλακεία του οποιοδήποτε θρασύδειλου ανώνυμου. Τα πράγματα ως προς αυτήν την πλευρά είναι χειρότερα. Από την άλλη όμως οι άνθρωποι εκφράζονται πιο ελεύθερα και καταθέτουν πράγματα που οι αναστολές τους στην πραγματική ζωή δεν θα τους άφηναν να δημοσιοποιήσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή