The doll


Ξάπλωσε ξαφνικά στο παγωμένο τσιμέντο και το βλέμμα της με μιας μεταμορφώθηκε
σε βλέμμα Πυθίας, απαθούς, που φοβερό χρησμό θα αποκαλύψει.
Σε μια στιγμή αμήχανης σιγής, θαρρώ πως άκουσα το γέλιο της κούκλας,
τσιριχτό, ειρωνικό κι απαίσιο.
Είδα τον ενήλικα να γίνεται παιδί και μετά έμβρυο,
να ψάχνει τη μήτρα να κρυφτεί,
είδα το παιδί να γερνά και τη μήτρα να εκρήγνυται.
Είδα πως η ζωή είναι ο θάνατος, ο θάνατος είναι ζωή και νιότη,
η νιότη είναι σοφία, και η ωριμότητα απόγνωση.
Είδα το βλέμμα του παιδιού κι άκουσα το γέλιο της κούκλας.

Novus

3 σχόλια:

  1. πολύ όμορφη φωτογραφία...

    μου αρεσει το ασπρομαυρο.
    και το βλεμμα της μικρης.

    κοιταει σα να ξερει οτι η παιδικη ηλικια δε θα κρατησει για παντα....

    μπραβο, Novus...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. σε αντίθεση με την κούκλα που θα είναι πάντα παιδί και γι' αυτό χαμογελά..όμορφη φωτογραφία.

    ευχαριστούμε Γιώργο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. http://www.dpgr.gr/usergalleries/displayimage.php?album=22284&pos=15&uid=


    http://www.youtube.com/watch?v=-57R63nyz88&feature=related


    JUNIOR

    ΑπάντησηΔιαγραφή