Η προηγούμενη ανάρτηση μου έδωσε την ιδέα, να αναφερθώ σε φιλίες που αναπτύχθηκαν μέσω του διαδικτύου.
Πριν μερικά χρόνια η σχέση μου με τον υπολογιστή ήταν απλά ανύπαρκτη, μάλωνα τα παιδιά μου όταν τα έβλεπα με τις ώρες μπροστά του και τα προέτρεπα να βγουν έξω, να ζήσουν την αληθινή ζωή. Η αλήθεια είναι ότι δέν είχα νιώσει έως τότε την ανάγκη αυτής της μορφής επικοινωνίας. Γυναίκα, παιδιά, σκυλιά, φίλους και δουλειά είχα, οπότε προς τι το virtual?
Για τις φιλίες πάλι πίστευα ότι χτίζονται με τον χρόνο, τρώγοντας ψωμί και αλάτι, και ότι όσο περνούν τα χρόνια τόσο πιο δύσκολα τις κατακτάς, και μένεις τελικά με τους παλιούς πιστούς σου φίλους.
Έκανα όμως λάθος, γιατί μέσω του internet γνώρισα πολύ αξιόλογους ανθρώπους που τους θεωρώ πραγματικούς φίλους. Έχω γράψει και μου έχουν ανταποδώσει υπέροχα πράγματα, πράγματα που στην πραγματική ζωή δεν υπήρχαν, συγκινητικά, και όταν τους συνάντησα και από κοντά οι εντυπώσεις ήταν ακόμα καλύτερες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου