Υπάρχουν περίοδοι που ο φωτογράφος, τουλάχιστον αυτός που αντιμάχεται τον προφανή εαυτό του και δεν επιδίδεται σε μανιέρες και εύκολες λύσεις, αδυνατεί να παράγει φωτογραφικό έργο.Ζοφερή περίοδος, εκνευριστική, τίποτα καλό δεν βγαίνει! Όλες οι προσπάθειες καταλήγουν σε παταγώδη αποτυχία και είναι πολύ κατώτερες από προηγούμενες.
Αυτό συμβαίνει γιατί ο φωτογράφος έχει βρεθεί σε μια νέα καμπή θέλοντας να προχωρήσει ένα βήμα περισσότερο.
Η περίοδος αυτή, παρ' όλο που φαντάζει άσχημη και απογοητευτική, είναι ίσως η πιο σημαντική στην διαδικασία της φωτογραφικής αυτογνωσίας, όντας πολύ ουσιαστική και "παραγωγική" παρ' όλο που δεν υπάρχει απτό έργο. Η περίοδος της φωτογραφικής "αγρανάπαυσης" είναι που θα γεννήσει νέες και καλύτερες δημιουργίες στο μέλλον. Ο φωτογράφος στην ουσία επενδύει ψυχονοητικά και παρ' όλο που δεν βγάζει φωτογραφίες "βλέπει" και δοκιμάζει φωτογραφικές λύσεις καθημερινά με το μυαλό του.
Αυτή η περίοδος είναι και η καλύτερη για να ασχοληθεί κι με ένα σωρό άλλα πράγματα, εντελώς απαραίτητα ως εφόδια του ταξιδού του, που θα τον βοηθήσουν αφάνταστα στην επόμενη δημιουργική φωτογραφική περίοδο. Είναι ευκαιρία για διάβασμα, για μουσική, για μελέτη άλλων φωτογράφων, και οι "άδειες μπαταρίες κάποτε θα γεμίσουν".
δεν διαφωνω με την αναρτηση σου Novus, φυσικα και συμφωνω, απλως μ αρεσει να συμπληρωνω σκεψεις μου φωναχτα, σε καθε σωστη σκεψη που με εμπνεει.
ΑπάντησηΔιαγραφήη ''αγρανάπαυση'' ειτε συνειδητη ειτε αναγκαστικη, σε οδηγει και σε παραπερα σκεψεις.
σκεφτεσαι τους συγχρονους ηρωες του σημερα, ριβελληδες και μαρτιν-παρρηδες (που πραγματικα προσφερουν τουλαχιστον σε μενα) και αναρωτιεσαι.
οταν αισθανεσαι αγαπη για κατι, αφιερωνεις τον χρονο σου στην μοιρασια εις βαρος του εγω σου(εν προκειμενω του φωτογραφικου), αφιερωνοντας οργανωτικα χρονο ή..
αφιερωνεσαι στο φωτογραφικο εγω σου και ο,τι μπορεις να προσφερεις μεσω αυτου, στους αλλους.
η προσφορα(που ειναι το πιο σημαντικο για μενα) ειναι ισοποση. το θεμα λογικα, ειναι οτι δεν υπαρχουν ημιμετρα. δηλαδη και τα δυο..
και δεν μιλαω για την ηδη προφανη :-P οργανωση ουτε για το προφανες :-P φωτογραφικο εγω μου. μιλαω για την επομενη μερα. ειτε μονος ειτε με τους-τις φιλες που εκτιμω..
το μονο που ειναι σιγουρο για μενα, δεν θα ακολουθησω τον δρομο της γκρινιας, της επιβεβαιωσης της μιζερης καταστασης λεκτικα. κι αν αποτυχω-ουμε σε αυτα που λεω, θα ξαναπροσπαθησω. με τους ιδιους ή με αλλους. μεχρι την τελικη φυσιολογικη πτωση..
καλη θεωρω η ''αγρανάπαυση'' διμηνου.
''Αυτή η περίοδος είναι και η καλύτερη για να ασχοληθεί κι με ένα σωρό άλλα πράγματα, εντελώς απαραίτητα ως εφόδια του ταξιδού του, που θα τον βοηθήσουν αφάνταστα στην επόμενη δημιουργική φωτογραφική περίοδο''
Αν και συμφωνώ, το δύσκολο είναι όταν αυτή η αγρανάπαυση σου έχει γίνει τόσο συνήθεια που δεν μπορείς μετά να βγεις. Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν είναι "αναγκαστική", όπως συμβαίνει τώρα με μένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι απολύτως φυσιολογική και δρα ευεργετικά αυτή η περίοδος για την φωτογραφική μας ζώη ,έρχεται και φεύγει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχομαι κάλη "επανενεκίνηση" λοιπόν έστω και καθυστερημένα.
Georges L aka Raymond...