Την αγαπάω αυτή τη φωτογραφία... Τη βαρέθηκα αυτή τη φωτογραφία...Που με κρατάει αγκυλωμένο σε θέματα, φόρμες και ποιητικά περιεχόμενα.
Τη φύλαγα στις αγαπημένες φωτογραφίες, που δεν τις εξέδιδα σαν τις "κοινές" στη δημοκρατική κρίση του κοινού...
Την πούλησα όμως κι αυτή, την τελευταία, για λίγα σχόλια, μήπως ξεφτιλιστεί στα μάτια μου και τη ξεπεράσω, κι απαλλαγώ από την κατάθλιψή της.
Βαρέθηκα τους γέρους, τους παλιούς και τα θλιβερά μας στερεότυπα. Βαρέθηκα τις ψόφιες μας φωτογραφίες, μοιάζουν με πτώματα διατηρημένα με καλλιτεχνική φορμόλη.
Οι δικές σας ματιές είναι οι ζωντανές και οι φρέσκες. Μη γίνετε σαν κι εμάς, κάντε μας εμάς σαν κι εσάς.
Όταν πεθαίνει κάτι, κάτι νέο θα γεννηθεί. Αλλά καλύτερα το βλέπω ως εξής: Για να γεννηθεί κάτι νέο, κάτι παλιό δικό μας πρέπει να πεθάνει. Ας το σκοτώσουμε λοιπόν παρέα και ας προχωρήσουμε παρακάτω. Το ξέρω ότι είσαι ψημένος για καινούρια πράγματα, αλλιώτικα. Κάνω λάθος?
ΑπάντησηΔιαγραφήSixtyten
Κερναμε καφε ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφή''Μη γίνετε σαν κι εμάς, κάντε μας εμάς σαν κι εσάς''
ΑπάντησηΔιαγραφήθα διαφωνησω(αν και καταλαβαινω το απο πισω νοημα) γιατι μου κτυπαει σαν ρηση. ασε που δεν με βολευει :) και με σενα sixtyten, για προσωπικη καθημερινη εκφραση μιλαμε και οχι για χωραφι ή για οικονομια που θελει αναδιαρθρωση. δεν χρειαζεται να πεθανει τιποτα. εκει, για να θυμομαστε οτι απο καπου ηρθαμε κι εμεις. και να ανησυχουμε αν τοτε ημασταν καλυτερα.
εκει που συμφωνω βεβαια ειναι το πνευμα των σχολιων που αποζητουν την ''μοιρασια'' ωστε να προχωρησουμε παρακατω. γιατι νομιζω διαλεγουμε ή την συμμετοχικοτητα ή την φωτογραφικη απομονωση. ενταξει, υπαρχει και η συμμετοχη ''προσεξτε με''.
η φωτογραφια σου novus ειναι πολυ καλη για μενα. βγηκε μετα απο ωσμωση του τι ηξερες εκεινη την στιγμη, με τον πιο ομορφο αλλα και λιτο τροπο.
ειναι ωραιο που σημερα ξυπνησα για μια ακομη φορα(ζωντανος). κατι δικο μου, ξεχαστε το.
Μήτσο, αν μιλούσαμε για χωράφι ή για οικονομία που χρειάζεται αναδιάρθρωση, δε θα έμπαινα στον κόπο να μιλήσω. Ακριβώς επειδή μιλάμε για προσωπική έκφραση λέω αυτό που λέω. Αφήνω κάτι πίσω μου, χωρίς να ξεχνάω από που ήρθα, και προχωράω μπροστά. Γιατί μπορώ και γιατί ο,τι μένει στάσιμο συνήθως...Δε νομίζω ότι υπάρχει χώρος για όλα και για όλους(στην προσωπική έκφραση). Και την πίτα ολάκερη και το σκύλο χωρτάτο. Συνήθως καταλήγει κανείς σε ένα μεγάλο αχταρμά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί και να κάνω λάθος...
Sixtyten
αχταρμας :) με φωτογραφισες..
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν κανεις λαθος sixtyten. οι υγιεις αποψεις δεν ειναι λαθος. αυτα ομως ''μοιραζονται'' απο κοντα(και θα χαρω να γινει αυτο καποια στιγμη).
μεχρι τοτε ριξε μια ματια εικονες picasso. o ανθρωπος ζωγραφισε τα παντα και μ ολες τις τεχνοτροπιες. ακου επισης moby(η μουσικη ιδιοφυια της εποχης μας για μενα)επισης τα παντα. κι ας μην ειναι ο εμπορικοτερος.
και μιλαμε για ζωγραφικη και μουσικες συνθεσεις, που ξεκινανε εκφραστικα απ το μηδεν.
και οχι για φωτογραφια που βασιζεται και στον εξω ''παρατηρικα'' κοσμο.
μεχρι να βρεθουμε να με πεισεις για την αναγκη στυλ, να μου επιτρεψεις να διαφωνω με αυτους που νοιωθουν ετοιμοι στα 25 και 30, στελνοντας για αποδοχη του εργου τους σε ξενα σαιτ, και αν πετυχουν με το καλο, κανουν και μαθηματα επι πληρωμη εκφρασης.
θα προτιμησω(μεχρι να βρεθουμε :) ) να φωτογραφιζω σαν 17χρονος και σαν να ανακαλυπτω την φωτογραφια απ την αρχη(αρα και την ζωη) και τον αχταρμα της.
http://mykle.com/271/coq-au-smoke/
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.artquotes.net/masters/picasso/pablo_self1901.htm
http://creativespiritsuncorked.com/picasso_portrait_img.html
http://www.vskrems-lerchenfeld.at/bilderausstellung/ausstellung09.htm
παντου ο picasso απο πισω.
http://www.youtube.com/watch?v=qT6XCvDUUsU
http://www.youtube.com/watch?v=hUD7m3MZOt4
http://www.youtube.com/watch?v=5GB_F6ZAwMg
http://www.youtube.com/watch?v=_UaNiPzv9FU&feature=player_embedded
παντου ο moby απο πισω(ειδικα το τριτο ακουσε το ολοκληρο)
οπωσδηποτε υπαρχει εκφραση ανα περιοδους αλλα κανεις δεν μπορει να αποκλεισει την εκφραση ανα ωρες. και οπωσδηποτε την ποικιλομορφια της εκφρασης.
αλλο αχταρμας με μετριοτητες μεσα και αλλο ποικιλομορφια, για μενα αποδεκτη.
Συμφωνω και με τους δυο ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην εκφραση τιθεται θεμα αχταρμα.
Στην φωτογραφια δεν ειμαι τοσο σιγουρος ακομα.
Προσωπικα πιστευω οτι το στυλ των μεγαλων φωτογραφων ηταν οι καλες φωτογραφιες.
Το προσωπικο στυλ στην φωτογραφια βοηθα πιο πολυ καποιον να "δει" και να "ακουσει" αυτα που εχει να εκφρασει ο φωτογραφος.Σαν μια συνομιλια διαρκειας μεταξυ των δυο.Και αυτο βεβαια προσπαθεις να το κανεις με καλες φωτογραφιες.Παντα πιστευω κρυβεται αυτο απο πισω.Για αυτο και δεν ειμαι σιγουρος για τον αχταρμα.
Και βεβαια στα παραδεγματα που αναφερεις Μητσε ισχυει οι ποικιλομορφια.Βεβαια εκει καπως αλλαζουν (πιστετω) οι βασεις πανω στις οποιες συζηταμε(σε σχεση με τη φωτογραφια)(βλ. Τι γινεται στις περιπτωσεις νταγκατα ,παρ).Ναι και η ζωγραφικη ειναι εκφραση απο το μηδεν και η μουσικη ειναι (σχεδον) εκφραση απο το μηδεν.Εχεις καποια απλα εργαλεια και εισαι ελευθερος να πεις και να κανεις οτι γουσταρεις.Και ετσι λες με τα εργα σου στον δεκτη "Δες τον κοσμο μου,τον δικο μου κοσμο."
Οταν φωτογραφιζεις ομως εχεις ενα εργαλειο ,το μεσο, τη μηχανη και στην ουσια αυτο που λες στον δεκτη ειναι "Δες πως βλεπω εγω τον δικο σου κοσμο,τον κοσμο που ζεις.".
Για αυτο και πιστευω πως ολα αυτα περι ποικιλομορφιας και προσωπικου στυλ εδω ειναι πολυ πιο σχετικα σε σχεση με τα αλλα μεσα εκφρασης.Η αλλαγη μπορει να ερθει στο επομενο κλικ και να κρατησει μονο για αυτο.Στο μεθεπομενο μπορει να εχεις επιστεψει(βλ. αναγκη για καλη φωτογραφια).Η αλλαγη μπορει να ερθει μετα απο μηνες,χρονια.Ειναι και λιγο δικια σου επιλογη.
Και βεβαια αυτο ζητα ακομα περισσοτερη συζητηση.Για αυτο λοιπον κερναμε και ποτο ;-)