Φωτογραφική "αγρανάπαυση"
Υπάρχουν περίοδοι που ο φωτογράφος, τουλάχιστον αυτός που αντιμάχεται τον προφανή εαυτό του και δεν επιδίδεται σε μανιέρες και εύκολες λύσεις, αδυνατεί να παράγει φωτογραφικό έργο.Ζοφερή περίοδος, εκνευριστική, τίποτα καλό δεν βγαίνει! Όλες οι προσπάθειες καταλήγουν σε παταγώδη αποτυχία και είναι πολύ κατώτερες από προηγούμενες.
Αυτό συμβαίνει γιατί ο φωτογράφος έχει βρεθεί σε μια νέα καμπή θέλοντας να προχωρήσει ένα βήμα περισσότερο.
Η περίοδος αυτή, παρ' όλο που φαντάζει άσχημη και απογοητευτική, είναι ίσως η πιο σημαντική στην διαδικασία της φωτογραφικής αυτογνωσίας, όντας πολύ ουσιαστική και "παραγωγική" παρ' όλο που δεν υπάρχει απτό έργο. Η περίοδος της φωτογραφικής "αγρανάπαυσης" είναι που θα γεννήσει νέες και καλύτερες δημιουργίες στο μέλλον. Ο φωτογράφος στην ουσία επενδύει ψυχονοητικά και παρ' όλο που δεν βγάζει φωτογραφίες "βλέπει" και δοκιμάζει φωτογραφικές λύσεις καθημερινά με το μυαλό του.
Αυτή η περίοδος είναι και η καλύτερη για να ασχοληθεί κι με ένα σωρό άλλα πράγματα, εντελώς απαραίτητα ως εφόδια του ταξιδού του, που θα τον βοηθήσουν αφάνταστα στην επόμενη δημιουργική φωτογραφική περίοδο. Είναι ευκαιρία για διάβασμα, για μουσική, για μελέτη άλλων φωτογράφων, και οι "άδειες μπαταρίες κάποτε θα γεμίσουν".
Μια φωτογραφία ίσον χίλιες λέξεις... κι ένα τραγούδι
Μία φωτογραφία λένε ίσον χίλιες λέξεις. Δυστυχώς όμως δεν ισχύει το αντίθετο. Χίλιες λέξεις δεν μπορούν να κάνουν ούτε μια κακή φωτογραφία. Συνιστούν βέβαια θαυμάσιες παπαρολογίες. Όμως πολλές οι παπαρολογίες τελευταία και άρχισαν να γίνονται πολύ βαρετές. Το τραγουδάκι αφιερώνεται στους κάθε λογής παπαρολόγους-επαναστάτες του καναπέ, να κάνουν ένα διάλειμμα, να πάρουν και μια ανάσα τα καημένα τα παιδιά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
